Χωρίς να το καταλάβουμε πέρασαν τα χρόνια! Οκτώ ολόκληρα χρόνια και δύο μήνες από την έκδοση του πρώτου τεύχους της ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ, που μας φαίνονται σαν χθες. Νοιώθουμε πως ο χρόνος έχει αλλάξει διάρκεια. Δεν διαρκεί όπως παλιά, που η ζωή είχε αξία και η κάθε μέρα της νόημα. Τώρα, όπως όλα δείχνουν, ήρθε πια ο καιρός να πραγματοποιηθούν τα λόγια του Χριστού πως στα έσχατα χρόνια θα κολοβωθούν οι ημέρες γιατί θα είναι ανυπόφορο το να τις ζη κανείς με την κανονική διάρκειά τους!
Βέβαια, δεν είναι ακόμα η ώρα της Δευτέρας Παρουσίας, γιατί πρέπει να προηγηθούν όλα εκείνα που μας έχει προαναγγείλει με την Καινή Του Διαθήκη ο Χριστός. Όμως, είναι σαφές πια, ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση του κόσμου και του χρόνου. Η ζωή γίνεται ολοένα και περισσότερο αφόρητη. «Ο Νόμος ητόνησε, αργεί το Ευαγγέλιον», «τα των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα, ο πλους εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει»! Θα ήταν «μία των κακών η λύσις, ο θάνατος», αν ο Χριστός δεν φρόντιζε να συντομεύση την απαράκλητη βάσανό μας και δεν τιθάσσευε τον χρόνο, αλλά τον άφηνε να ξεδιπλώνη τα πλοκάμια του και να μας σφιχταγκαλιάζη ασφυκτικά.
Πέρασαν, λοιπόν, και για το περιοδικό μας οκτώ ολόκληρα χρόνια. Χρόνια δύσκολα αλλά με τη Χάρη του Θεού ελαφρυμένα και με την επικοινωνία των αναγνωστών μας δημιουργικά και ελπιδοφόρα.