ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
Σήµερα Κυριακή 25 Σεπτεµβρίου 2016 τελέσαµε τό µνηµόσυνο τοῦ Μαρτυρικοῦ καί µοναδικοῦἀληθινοῦἝλληνα Κυβερνήτη, τοῦ πολιτικοῦ µας πρότυπου καί ὁδηγοῦ, Ἰωάννου Α. Καποδίστρια. Οἱ λέξεις εἶναι πολύ φτωχές γιά νά περιγράψουν τό µεγαλεῖο του καί γιά αὐτό καλύτερα νά 
σιωπήσουµε καί νά ἀφήσουµε τόν ἴδιο νά λύσει γιά µιά ἀκόµα φορά τά προβλήµατά µας.
Σέ µία ἐποχή ὅπου τα παιδιά αὐτῶν πού θησαύρισαν sτόν καιρό τῆς δικτατορίας διατελοῦν πρωθυπουργοί καί τολµοῦν νά κατηγοροῦν τήν Ἐκκλησία, ὁ Κυβερνήτης τούς ἀπαντάει «ΟἱἝλληνες ἡνωµένοι διά τῆς εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἁγίαν του Ἐκκλησίαν σταθερᾶς πίστεώς των, ὑποστάντες τήν ὀθωµανικήν δυναστείαν, ὑπό µόνην τήν σκέπην τῆς Ἐκκλησίας τῶν διεσώθησαν. Ἅµα δέ τῷἀνεγερθῆναι εἰς σῶµα Ἔθνους, οἱ αὐτῶν ἀντιπρόσωποι ἀνεκήρυξαν τήν Ἑλληνικήν θρησκείαν, θρησκείαν τῆς ἐπικρατείας».
Στούς πολιτικάντηδες πού προσπαθοῦν νά καταστρέψουν ὅ,τι ἔχει ἀποµείνει ἀπό τήν ταυτότητα τοῦἜθνους µας, ὁ Κυβερνήτης τούς ὑπενθυµίζει πώς «σύγκειται ἐκ τῶν ἀνθρώπων, οἵτινες ἀπό τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως δέν ἔπαυσαν ὁµολογοῦντες τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί τήν γλώσσαν τῶν Πατέρων αὐτῶν λαλοῦντες, καί διέµειναν ὑπό τήν πνευµατικήν ἤ κοσµικήν δικαιοδοσίαν τῆς Ἐκκλησίας των, ὅπου ποτέ τῆς Τουρκίας καί ἄν κατοικῶσι».
Σέ ὅτι ἀφορᾶ στήν Παιδεία, ὁ Κυβερνήτης εἶναι ἀποστοµωτικός καί γελοιοποιεῖἀκόµα πιό πολύ τόν φαιδρό καί ἀστοιχείωτο ὑπουργό Παιδείας: «Ἀποτελεῖ θεία τιµή το νά ἀναθρέψει κάποιος Ἑλληνόπαιδες, µέ τίς γνώσεις τῆς ἱερᾶς µας θρησκείας, νά τούς ἐκπαιδεύσει στήν πάτριον γλώσσα καί νά τούς προπαρασκευάσει γιά ἀνώτερες πανεπιστηµιακές σπουδές».
Τέλος, σέ ὅτι ἀφορᾶ στό ζήτηµα τοῦ τρόπου διδασκαλίας τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν, ὁ Κυβερνήτης εἶναι κατηγορηµατικός καί σαφής: «Τά παιδιά µας, οὕτως ἐκεῖσε κείµενα, ὁποίας καί ἄν ἀπολαµβάνουν φροντίδος παρά τῶν φιλανθρώπων προστατῶν, κινδυνεύουν ὅµως νά ἐκστραφοῦν τῆς οἰκείας φύσεως, χάνοντα βαθµηδόν καί τήν αἴσθησιν τῶν θρησκευτικῶν χρεῶν των, καί τήν χρῆσιν τῆς γλώσσης των, καί τήν µνήµην τῶν ἐφεστίων καί ἰδιογενῶν ἠθῶν. Χωρίς νά γνωρίζουν καλά τήν Γερµανικήν καί τήν Ἑλληνικήν, χωρίς νά ἔχουν µίαν κάποιαν ἡλικίαν εἰς τήν ὁποίαν ἠµπορεῖ κανείς νά στερηθῆ τήν ἐκκλησίαν χωρίς νά χάση τήν θρησκείαν του, δέν θά συνεβούλευα ποτέ νά τοποθετηθοῦν εἰς ἕν Ἰνστιτοῦτον ὅπου ἀσκεῖται ἡ θρησκεία τῶν Διαµαρτυροµένων».
Πῶς, λοιπόν, ἔχουν τό θράσος καί τό κουράγιο νά µιλοῦν µετά ἀπό αὐτά ὅλοι οἱἀνθέλληνες πολιτικάντηδες;
Μανώλης Β. Βολουδάκης
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 170
Ὀκτώβριος 2016