ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΔΥΣΗ!

Χωρίς τή συναίσθηση τοῦ τί ἀπωλέσαµε ἐκεῖνο τό ξηµέρωµα!

Ὅλοι οἱ παλιοί ἄνθρωποι, πού δέν εἶχαν smart phones καί tablet νά παίρνουν πληροφορίες, ὅταν ἤθελαν νά δοῦν τόν καιρό τῆς ἑπόµενης µέρας, σήκωναν τά µάτια στόν οὐρανό. Κι ὅταν ἔβλεπαν τά σύννεφα νά µαζεύονται στή Δύση, ἤξεραν ὅτι τά µηνύµατα γιά τό αὔριο δέν ἦταν καλά.

Τό ἴδιο καί οἱ σοφοί ἄνθρωποι, παρότι θνητοί, ἄρα ἐγκλωβισµένοι στό χρόνο, “αἰσθάνονται” αὐτά πού ἔρχονται, ὅπως γράφει ὁ Φιλόστρατος στό ἔργο του «Τά ἐς τόν Τυανέα Ἀπολλώνιον»: «Θεοί µέν γάρ µελλόντων, ἄνθρωποι δέ γιγνοµένων, σοφοί δέ προσιόντων αἰσθάνονται». Καί ὁ Καβάφης, ἀναλύει καί συµπληρώνει:

Οἱ ἄνθρωποι γνωρίζουν τά γινόµενα.

Τά µέλλοντα γνωρίζουν οἱ θεοί,

πλήρεις καί µόνοι κάτοχοι πάντων τῶν φώτων.

Ἐκ τῶν µελλόντων οἱ σοφοί τά προσερχόµενα

ἀντιλαµβάνονται. Ἡ ἀκοή

Paul Feyerabend:
Ἕνας «ἀναρχικός» ἐπιστηµολόγος

«Εἶναι κρῖµα πού ἡ Ἐκκλησία τοῦ σήµερα, φοβισµένη ἀπό τόν καθολικό θόρυβο πού γίνεται ἀπό τούς ἐπιστηµονικούς λύκους, προτιµᾶ νά ἀλυχτᾶ (to howl) µαζί µέ αὐτούς, ἀντί νά προσπαθεῖ νά τούς µάθει τρόπους».

Ἡ δηκτική καί διεισδυτική φράση πού παραθέσαµε δέν ἀνήκει, ὅπως ἴσως εὔλογα θά ὑπέθετε κανείς, σέ κάποιον φονταµενταλιστή θρησκευόµενο πού ἔχει τυφλά καί πεισµατικά προσκολληθεῖ στά δόγµατα τῆς πίστης του ἀψηφῶντας τήν ἐµπειρική πραγµατικότητα, ἀλλά σέ ἕναν ἀπό τούς µεγαλύτερους ἐπιστηµολόγους τοῦ 20ου αἰῶνα, τόν Paul Feyerabend (1924-1974). Προέρχεται δέ ἀπό µιά ὁµιλία πού εἶχε κάνει στήν Κρακοβία τῆς Πολωνίας µέ θέµα της «Ὁ Γαλιλαῖος καί ἡ τυραννία τῆς ἀλήθειας», ἡ ὁποία ἐν συνεχεία περιλήφθηκε στό βιβλίο του µέ τόν προκλητικό καί παιγνιώδη τίτλο «Farewell to Reason» («Ἀπoχαιρετισµός στόν Ὀρθό Λόγο», ἐκδ. Verso, 1987), ὁ ὁποῖος ὑπενθυµίζει, σκοπίµως ὑποθέτουµε, τό διάσηµο µυθιστόρηµα «Ἀποχαιρετισµός στά ὅπλα» («Farewell to arms») τοῦ Ernest Hemingway.

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ
Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ
ΤΩΝ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ

Ἡ «ψυχαγωγία εἶναι ἐπιλογή, ὄχι ἀνάγκη». Αὐτό εἶναι τό νέο κυβερνητικό σύνθηµα, πού τόν τελευταῖο καιρό ἀκούγεται συχνά ἀπό τά Μέσα Μαζικοῦ Ἐκφοβισµοῦ (Μ.Μ.Ε.) Σέ αὐτή τή σαθρή δικαιολογία στηρίχθηκε ἡ Κυβέρνηση προκειµένου, µέ τήν ἔκδοση διαδοχικῶν Κοινῶν Ὑπουργικῶν Ἀποφάσεων (Κ.Υ.Α.), νά ἀποκλείσει τούς ἀνεµβολίαστους πολῖτες ἀπό ὅλους τούς χώρους ὅπου προσφέρονται ζωντανά θεάµατα, ἀκροάµατα καί  κινηµατογραφικές προβολές, ἀπό ὅλους τούς ἀρχαιολογικούς χώρους καί τά µουσεῖα, καθὼς καί ἀπό ὅλους τούς κλειστούς χώρους ἑστίασης.

Ἡ ψυχαγωγία, ὅµως, δέν εἶναι ἁπλᾶ ἐπιλογή. Δέν εἶναι ἁπλᾶ ἀνάγκη. Ἡ ψυχαγωγία εἶναι συνταγµατικό δικαίωµα. Προστατεύεται ἀπό τό ἄρθρο 5 § 1 τοῦ Συντάγµατος. Τό συγκεκριµένο ἄρθρο µεταξύ ἄλλων κατοχυρώνει τό δικαίωµα συµµετοχῆς στήν κοινωνική ζωή τῆς Χώρας, ὡς ἐκδήλωση µάλιστα τοῦ δικαιώµατος στήν ἐλεύθερη ἀνάπτυξη τῆς προσωπικότητας: «Καθένας ἔχει δικαίωµα νά ἀναπτύσσει ἐλεύθερα τήν προσωπικότητά του καί νά συµµετέχει στήν κοινωνική, οἰκονοµική καί πολιτική ζωή τῆς Χώρας, ἐφόσον δέν προσβάλλει τά δικαιώµατα τῶν ἄλλων καί δέν παραβιάζει τό Σύνταγµα ἢ τά χρηστά ἤθη».