Ὁ Παπαδιαμάντης:
«Θυμιατοῦ πέρασμα μακρυνό, πολύ μακρυνὸ...»!
Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, μιά προχριστουγεννιάτικη μέρα πῆγε στά Γραφεῖα τῆς ἐφημερίδος «Ἀκρόπολις» γιά νά παραδώση ἕνα χριστουγεννιάτικο διήγημα. Ὁ Διευθυντής τῆς Ἐφημερίδος Σταμάτης Σταματίου δέν τόν ἀναγνώρισε καί θεώρησε πώς ἦταν κάποιος ἄπορος, πού πῆγε νά ζητήση χρηματική ἐνίσχυση ἐν ὄψει τῶν Χριστουγέννων, ὅπως συμβαίνει μέ ὅλους τούς ἐπαῖτες κάθε ἐποχῆς καί τοῦ ἔδωσε 10 δραχμές. Ὁ Παπαδιαμάντης πῆρε τά χρήματα, ἀλλά ἤθελε νά δώση καί τό διήγημά του, ἀφοῦ οὔτε φαντάσθηκε πώς τόν θεώρησαν ζητιάνο!
Ὁ “δράστης” τῆς ....παρανοήσεως Σταμάτης Σταματίου (γνωστός ὡς ΣΤΑΜ.ΣΤΑΜ) μᾶς διέσωσε αὐτολεξεί τόν διάλογο, πού ἐπηκολούθησε:
– «Κι᾿ αὐτὰ τί νὰ τὰ κάμω; Δὲν τὰ θέλετε;
Καὶ μοῦ ἔδειχνε κάτι χαρτιά. Νόμισα πὼς ἦταν Πιστοποιητικὰ Ἀπορίας.
–Κράτησέ τα, τοῦ εἶπα, ἐμᾶς δὲν μᾶς χρειάζονται.
Ἐσείστηκε, λυγίστηκε ὀλίγο, ἔκανε, σκυφτὸς νὰ φύγῃ, ξαναγύρισε.