Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ (1920 – 1991)

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ (1920 – 1991)

 

Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης (Λιβίσι Μικρᾶς Ἀσίας, 5 Νοεμβρίου     1920 - Εὔβοια, 21 Νοεμβρίου 1991) ἦταν Μικρασιάτης  Ἕλληνας ἱερομόναχος καί ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ὁσίου Δαυΐδ Εὔβοιας.

Ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς σημαντικότερες προσωπικότητες τοῦ μοναχικοῦ χώρου στήν Ἑλλάδα κατά τόν 20ο αἰῶνα. Ξεχώρισε γιά τόν ἀσκητικό ὁσιακό του βίο, καθώς καί γιά τά χαρίσματα τά ὁποῖα ἀνέπτυξε καί τά ὁποῖα τόν κατατάσσουν στίς σύγχρονες μορφές ἁγιότητας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ἐκοιμήθη τό 1991 σέ ἡλικία 71 ἐτῶν.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης γεννήθηκε στό Λιβίσι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στίς 5 Νοεμβρίου τοῦ 1920. Ἦταν παιδί τῆς Θεοδωρούλας καί τοῦ Σταύρου Τσαλίκη. Ἡ μητέρα του εἶχε γεννήσει ἐννέα παιδιά, ἀλλά ἀπό τίς κακουχίες εἶχαν ἐπιζήσει μόλις τά τρία. Στά παιδικά του χρόνια ἔζησε τή Μικρασιατική Καταστροφή καί τόν ξεριζωμό τῶν Ἑλλήνων ἀπό τή Μικρά Ἀσία. Ὁ πατέρας του, ὅπως καί ὅλοι οἱ χριστιανοί ἄνδρες ἀπό 12 ἕως 65 ἐτῶν, ὁδηγήθηκε σέ Τάγματα Ἐργασίας (ἀμελέ ταμπουρού) στά βάθη τῆς Ἀνατολίας.

Ἡ φιλοσοφία τῆς εἰδωλολατρείας

Ἡ φιλοσοφία τῆς εἰδωλολατρείας

 

Στόν βίο τοῦ ἁγίου Πορφυρίου Γάζης, ὅπως αὐτός γράφηκε ἀπό τόν µαθητή καί ἀκόλουθό του διάκονο Μάρκο, περιλαµβάνεται καί ἡ ἑξῆς διήγηση: Ὅταν ὁ ἅγιος µέ τή συνοδεία του κατέπλευσαν «εἰς τό παράλιον µέρος τῶν Γαζαίων, ὅ καλοῦσιν Μαϊουµᾶν» καί, ἀφοῦ εἰσῆλθαν «εἰς τήν πόλιν περί τό καλούµενον τετράµφοδον», εἶδαν µιά στήλη ἀπό µάρµαρο, τοποθετηµένη ἐπάνω σε βωµό λίθινο καί ἔχουσα τό ἐκτύπωµα τῆς Ἀφροδίτης. Τό ἄγαλµα αὐτό τό τιµοῦσαν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς πόλης καί περισσότερο οἱ γυναῖκες πού ἄναβαν λύχνους καί θυµίαζαν µέ λιβάνι. Ὅπως µᾶς ἀναφέρει ὁ διάκονος Μάρκος, ἐπικαλούµενος τή µαρτυρία ὅσων ἀργότερα «ἀπεστράφησαν τήν πλάνην καί ἐπέγνωσαν τήν ἀλήθειαν», διαφηµιζόταν ὅτι ἡ στήλη αὐτή τῆς Ἀφροδίτης ἔδιδε χρησµούς «κατ’ ὄναρ» σέ ἐκεῖνες πού ἐπιζητοῦσαν νά ὑπανδρευθοῦν, ἀλλά τά συνοικέσια τά ὁποῖα «ἐνέκρινε» τρόπον τινά «ὁ δαίµων» τῆς στήλης ἀπετύγχαναν καί εἴτε κατέληγαν σέ διαζύγια, εἴτε σέ δυστυχεῖς γάµους. Ὁ διάκονος Μάρκος παρεµβάλλει τό ρητό σχόλιο ὅτι αὐτό ἦταν ἀναµενόµενο, ἀφοῦ «τοιοῦτοι τυγχάνουσιν οἱ δαίµονες εἰς τό ἀπατᾶν καί µηδόλως τό ἀληθές λέγειν» καί ἐν συνεχείᾳ, ἐπανερχόµενος στή διήγησή του, ἐξιστορεῖ ὅτι «ὡς ἐφθάσαµεν εἰς τόν τόπον, ἔνθα ὑπῆρχεν τό εἰρηµένον εἴδωλον τῆς Ἀφροδίτης, ἐβάσταζον δέ οἱ  Χριστιανοί τό Τίµιον Ξύλον τοῦ Χριστοῦ, τοὐτέστιν τόν τύπον τοῦ Σταυροῦ, ἑωρακώς ὁ ἐνοικῶν δαίµων ἐν τῇ στήλῃ, µή φέρων ἰδεῖν τό φοβερόν σηµεῖον, ἐξελθών ἐκ τοῦ µαρµάρου µετά ἀταξίας πολλῆς, ἔρριψεν αὐτήν τήν στήλην καί συνέκλασεν αὐτήν εἰς πολλά κλάσµατα».

Ὁ συνήθης ὕποπτος Χάξλεϋ, οἱ ἐξωγήϊνοι καί ἡ Παγκόσµια Κυβέρνηση

  

Ὁ συνήθης ὕποπτος Χάξλεϋ, οἱ ἐξωγήϊνοι καί ἡ Παγκόσµια Κυβέρνηση

 

γνωστός καί µή ἐξαιρετέος Ἄλντους Χάξλεϋ, ὁ ὁποῖος, µαζί µέ τόν Ὄργουελ, ἔχουν τήν τιµητική τους στίς συζητήσεις πού διεξάγονται γιά τήν ἀνάλυση τῆς πολυµορφικῆς παγκόσµιας δικτατορίας τῶν ἐτῶν 2020-2023 (τά δυστοπικά µυθιστορήµατά τους «Θαυµαστός Καινούργιος Κόσµος» καί «1984» δέν φιγουράρουν τυχαῖα στίς προθῆκες τῶν βιβλιοπωλείων), σέ µιά διάλεξη πού εἶχε δώσει στίς 20 Ἀπριλίου 1959 µέ τόν τίτλο «Τό µέλλον τοῦ κόσµου»1 εἶχε θέσει τρία καίρια ἐρωτήµατα:

Πρῶτον, «µποροῦµε νά προσδοκοῦµε τόν συνασπισµό ὅλων τῶν ἐθνῶν σέ µία µοναδική παγκόσµια διακυβέρνηση, ἡ ὁποία προφανῶς εἶναι ἀπείρως πιό ἐπιθυµητή;».

Δεύτερον, «µποροῦµε νά προσδοκοῦµε ὅτι αὐτό θά ἐπιτευχθεῖ µέ δηµοκρατικά µέσα;».

Καί τρίτον, «µποροῦµε νά ἀναµένουµε ἕναν τρόπο δράσης πού, µακροπρόθεσµα, θά ἀποδειχθεῖ ἔκδηλα ὠφέλιµος γιά ὅλες τίς πλευρές, ὅµως µεσοπρόθεσµα θά προκαλέσει δυσαρέσκεια, ἤ, ἀκόµα, καί δεινά σέ πολλούς ἀνθρώπους, ὥστε, σέ εἰρηνικούς καιρούς, νά γίνει ἀνεκτός ἀπό µιά δηµοκρατική κοινωνία;».

Σύµφωνα µέ τήν ἀπάντηση πού ἔδωσε, ὁ Χάξλεϋ θεωρεῖ ἀµφίβολο ὅτι τά πράγµατα θά ἐξελιχθοῦν ἔτσι, καθότι ἐµπλέκονται τεράστια κατεστηµένα συµφέροντα, ὄχι µόνο αὐτά τῶν ἡγετῶν, ἀλλά καί τῶν ἐργοστασιαρχῶν, τῶν ἐργαζοµένων καί τῶν διανοουµένων. Διετύπωσε δέ τήν ἑξῆς σηµαντική πρόβλεψη2:

«Ἡ ἀπειλή τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης γιά τήν ἀνθρωπότητα»!

«Ἡ ἀπειλή τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης
γιά τήν ἀνθρωπότητα»!

 

Σέ προηγούμενο τεῦχος τῆς Εὐλογίας πού ἐκδόθηκε στό τέλος τῆς περασμένης χρονιᾶς (Τεῦχος 244, Δεκέμβριος 2022) γράψαμε γιά τό τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) καί ἀκροθιγῶς ἀναφερθήκαμε στίς ἀρνητικές ἐπιπτώσεις πού μπορεῖ νά ἔχει στήν κοινωνία καί παρουσιάσαμε καί ἕνα «ἄρθρο», πού εἶχε γράψει τό ChatGPT 3 μέ θέμα «Πεῖσε μας ὅτι ἡ ΤΝ καί τά Ρομπότ δέν ἀπειλοῦν τήν ἀνθρωπότητα». Ἕξι μῆνες μετά ἐπανερχόμεθα, γιατί οἱ ἐξελίξεις στόν τομέα εἶναι ραγδαῖες καί ἡ ἀνθρωπότητα φαίνεται νά ἔχει μπεῖ σέ μιά παράξενη τροχιά.

Αὐτό ἀκριβῶς ὑποδηλώνει ἡ δημόσια δήλωση, ἡ ὁποία ἐκδόθηκε ἀπό τό μή κερδοσκοπικό Κέντρο γιά τήν Ἀσφάλεια τῆς ΤΝ καί τήν ὁποία ἔσπευσαν νά προσυπογράψουν ὅλοι οἱ “παγκόσμιοι ἠγέτες” τῆς ΤΝ καθώς καί ἄλλες σημαίνουσες προσωπικότητες, 300 στό σύνολο1.

 

Ἡ ἀκριβής μετάφραση τῆς δήλωσης ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἡ ἐξάλειψη τοῦ   κινδύνου ἐξαφάνισης τῆς ἀνθρωπότητος ἐξ αἰτίας τῆς ΤΝ θά πρέπει νά ἀποτελεῖ παγκόσμια προτεραιότητα μαζί μέ ἄλλους κινδύνους εὐρείας κλίμακας, ὅπως οἱ πανδημίες καί ὁ πυρηνικός πόλεμος».

ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ κατά τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη

 

ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ
κατά τοῦ
π. Βασιλείου Βολουδάκη
καί τῆς Πρεσβυτέρας Νινέττας Βολουδάκη
γιά τόν ἀντιστασιακό τους ἀγῶνα
 κατά τῆς ψευδοπανδημίας!

 

Λίγες ἡμέρες μετά τήν ἑορτή τῆς Παναγίας μας ἔφθασε στά χέρια τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη ἀπό λάθος διεύθυνση καί, φυσικά, χωρίς σύννομη παράδοση, ἡ Κλήση τους (αὐτοῦ καί τῆς Πρεσβυτέρας του) σέ δίκη γιά τήν γραπτή καί διαδικτυακή τους ἔκφραση κατά τήν διάρκεια τῆς πολιτικοκατασκευασμένης ψευδοπανδημίας!

Ἡ παραπομπή τοῦ Διευθυντοῦ Συντάξεως τοῦ Περιοδικοῦ μας καί τῆς πρεσβυτέρας του σέ δίκη ἔγινε ἀπό τόν εἰσαγγελέα Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν  κ. Ἰωακείμ Κασωτάκη μετά ἀπό γραπτή καταγγελία 3 μαρτύρων, κατοίκων τῆς Ἀργολίδος!