ΟΧΙ ΟΜΟΦΟΒΙΑ: ΟΜΟ-ΑΗΔΙΑ!
Ὅλες οἱ γλῶσσες ἐξελλίσονται καθώς οἱ νοοτροπίες τῶν λαῶν ἀλλάζουν καί χρειάζεται ἡ τροποποίηση ἤ ὁ συνδυασµός κάποιων λέξεων, προκειµένου νά ἀποδοθοῦν σύγχρονα νοήµατα. Κάποιοι συνδυασµοί εἶναι επιτυχηµένοι, κάποιοι εἶναι ἀτυχεῖς, κάποιοι τελείως ἄσχετοι.
Ἕνας ἀπό τούς τελείως ἄσχετους ὅρους, εἶναι ὁ ὅρος ὁµοφοβία -ὁµοφοβικός. Πού θά πεῖ τί; Ὁ φόβος γιά τό ἴδιο; Ὁ φόβος γιά τούς “homo”, δηλαδή τή σύντµηση τῆς ἀγγλικῆς λέξης homosexual; Ἀλλά τί σηµαίνει αὐτό; Ποιός καί γιατί νά φοβᾶται µιά ταλαίπωρη µειοψηφία ἄρρωστων ψυχικά ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ κατακερµάτισαν τήν ψυχή τους, τή φύση τους, τό εἶναι τους, κατακερµατίζουν καί διαστρέφουν καί τό σῶµα τους; Μόνο λύπη καί συµπόνοια µπορεῖ κανείς νά αἰσθανθεῖ γιά αὐτούς. Σέ καµµία περίπτωση, ὅµως, φόβο!
Ἴσως γιά κάποιους τραγικούς καί διχασµένους ταλαίπωρους ἀνθρώπους, µέ ἰδιαίτερα χαρίσµατα, τά ὁποῖα συµβάλλουν στήν ἔντονη αἴσθηση τῆς τραγικότητάς τους, µπορεῖ νά ἑνώσει κανείς µέ τή συµπόνοια καί τόν θαυµασµό καί νά συµπάσχει µαζί τους. Γιατί, ποιός θά µείνει ἀσυγκίνητος µπροστά στήν ἀξιοπρέπεια καί τήν εὐγένεια τοῦ Καβάφη; Ἤ, ποιός δέν θά ταὐτιστεῖ µέ τήν ἀπόγνωση τῆς κραυγῆς τοῦ Λαπαθιώτη, στό περίφηµο De Profundis, ὅταν, τό ξηµέρωµα, µετά ἀπό µιά νύχτα κραιπάλης, στάθηκε µπροστά στον Δηµιουργό του, γράφοντας: