ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

«ΧΕΡΣΟΝ ΑΒΥΣΣΟΤΟΚΟΝ ΠΕΔΩΝ ΗΛΙΟΣ
 ΕΠΕΠΟΛΕΥΣΕ ΠΟΤΕ...»

Ἡ ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου μας σηματοδοτεῖ τήν πρώτη ἐπίσημη καί ὁλοκληρωτική ἀναγνώριση τοῦ Χριστοῦ μας ἐπί τῆς γῆς ἀπό τόν πολιό ἅγιον Ἱερέα Συμεών, ὁ ὁποῖος ἔλαβε στά ἁγιασμένα χέρια του Τόν τεσσαρακονθήμερον Ἰησοῦν καί τόν ἀνεγνώρισε ὡς Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ὡς Ἀληθινόν Θεόν «ἐκ Θεοῦ Ἀληθινοῦ» καί γι’ αὐτό ὠνομάσθηκε «Θεοδόχος»!

Αὐτήν τήν ὑπάντησιν, τήν συνάντηση μέ τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου τήν ἐπόθησε «Συμεών ὁ Ἱερεύς» ὅσο κανείς ἄλλος ἐκ τῶν συγχρόνων του (πλήν, βεβαίως, τῆς Παναγίας) καί γι’ αὐτό εἶχε λάβει μοναδική Θεϊκή διαβεβαίωση «μή ἰδεῖν θάνατον πρίν ἄν ἴδῃ τόν Χριστόν Κυρίου»! (Λουκ.2,26)

Μέ τήν Ὑπάντηση τοῦ Χριστοῦ μας ὁ ἅγιος Συμεών ἔπαθε τήν Θέωση, ἐθεώθη καί «ἐφώνησε στεναγμοῖς ἀλαλήτοις» τό «Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν Σου Δέσποτα κατά τό ῥῆμα Σου ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό Σωτήριόν Σου, ὅ ἡτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν Φῶς· εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καί δόξαν λαοῦ Σου Ἰσραήλ». Ἔπαθε τά Θεῖα ὁ ἅγιος Συμεών, δέν τά ἔμαθε ἁπλῶς καί γι’ αὐτό πραγματοποιήθηκε πρῶτα σ’ ἐκεῖνον ἡ διαβεβαίωση τοῦ Χριστοῦ μας, πού ἐξήγγειλε ἀργότερα στούς Μαθητάς Του καί σέ ὅλους μας: «Εἰσί τινές τῶν ὧδε ἐστηκότων, οἵτινες οὐ μή γεύσωνται θανάτου ἕως ἄν ἴδωσι τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει»(Μάρκ. 9,1).

Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ:

Μέ τίτλο:

 «ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ»!

Πέρασε καί ἡ φετινή χρονιά καί, ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί φέτος ἡ Πρεσβυτέρα Νινέττα Βολουδάκη καί οἱ μαθητές της ἀπό τό μάθημα τῆς Ὀρθοφωνίας, μᾶς παρουσίασαν, τήν τελευταία Κυριακή πρίν τά Χριστούγεννα, στίς 18 Δεκεμβρίου, γιά ἄλλη μία φορά τήν Χριστουγεννιάτικη Γιορτή, ἀφιερωμένη σέ ὅλους μας!

 Δυστυχῶς τά τελευταῖα 2 χρόνια, λόγω COVID, ἡ Χριστουγεννιάτικη γιορτή (ἡ ὁποία στήν πρό COVID ἐποχή λάμβανε χώρα στό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν μπροστά σέ πολυπληθές ἀκροατήριο) μεταδιδόταν μαγνητοσκοπημένη στό διαδίκτυο, μέ ἕνα διαφορετικό τρόπο, ἀπό μία ἤ δύο ἱστορίες κάθε μέρα, τήν τελευταία ἑβδομάδα πρίν τά Χριστούγεννα. Βέβαια, «οὐδέν κακόν ἀμιγές καλοῦ», ἀφοῦ, ὅ,τι χάσαμε σέ ἀμεσότητα, τό κερδίσαμε σέ μεγαλύτερο εὖρος ἀκροατηρίου, ἀφοῦ μέσω τοῦ διαδικτύου μπορεῖ κανείς νά ἀπευθυνθεῖ σέ ὅλη τή γῆ, σέ μέρη πού δέν ἔχει μέ ἄλλο τρόπο πρόσβαση.

 Φέτος, κατά κάποιο τρόπο, μπόρεσαν νά συνδυαστοῦν καί ἡ ἀμεσότητα –γιά ὅσους παρακολουθήσαμε τή γιορτή ἀπό τήν Πνευματική  μας Ἑστία «ΥΠΑΚΟΗ»– ἀλλά καί ἡ ζωντανή μετάδοση στό διαδίκτυο, ὥστε νά τήν παρακολουθήσουν ἄνθρωποι ὄχι μόνον ἀπό τήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί ἀπό ὅλον τόν κόσμο (Κύπρο, Εὐρώπη, Ἀμερική, Καναδά, Αὐστραλία, ἀκόμη καί ἀπό τήν Ἀφρική, ὅπως μᾶς γράφουν).

 Κάθε χρόνο, στό τέλος τῆς γιορτῆς, εἴμαστε σίγουροι ὅτι ἀποκλείεται νά ὑπάρξει καλύτερη ἑορτή ἀπό αὐτήν πού μόλις παρακολουθήσαμε καί κάθε χρόνο ἡ Πρεσβυτέρα καί οἱ συνεργάτες της μᾶς ἐκπλήσσουν εὐχάριστα, ἀνεβάζοντας συνεχῶς τόν πήχη!

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ;

Ζοῦμε στήν ἐποχή τῆς χρεωκρατίας. Ὡς φυσικά πρόσωπα καί οἰκογένειες, ὡς ἐπιχειρήσεις, ὡς δῆμοι καί κράτη, ὅλοι χρωστᾶμε. Ὅπως εἶναι λογικό, προκύπτουν μιά σειρά ἐρωτήματα ὅπως: πῶς γίνεται νά χρωστᾶμε ὅλοι σέ ὅλους παγκοσμίως καί μάλιστα περισσότερα ἀπό αὐτά πού παράγουμε;

Τί ἀκριβῶς ἀντιπροσωπεύει τό χρέος σέ πραγματικά μεγέθη;

Πῶς γίνεται μετά ἀπό τόσα στοιχεῖα, ἀναλύσεις εἰδικῶν, συναντήσεις παραγόντων, ἁρμοδίων καί ἡγετῶν, νά μήν ἀκοῦμε πειστικές ἀπαντήσεις;

Μήπως πρέπει νά πιάσουμε τά πράγματα ἀπό τήν ἀρχική τους βάση;

Ἀπό ποῦ ἀντλήσαμε αὐτά τά χρέη; Ἀπό τό ἀνθρώπινο δυναμικό, ἀπό τό φυσικό περιβάλλον, ἀπό τό μέλλον τῆς ζωῆς; Ποιά εἶναι τά ὀφέλη πού ἀποκομίσαμε ἀπό αὐτή τήν ὑπεράντληση, πού μᾶς κατέστησε χρεωμένους; Μᾶς προσέφεραν μιά ἔστω προσωρινή ἱκανοποίηση ἤ ἁπλῶς μᾶς αὔξησαν τό δίδυμο τῆς πεῖνας καί τῆς ἐξάρτησης;