Ἰωάννης Φραγκάκης
Τήν ἐνορίτισσά μας Βασιλική Βασάλου ἀκολούθησε στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στό τέλος Ἰουλίου, ὁ εὐλαβέστατος ἐνορίτης μας Ἰωάννης Φραγκάκης, πλήρης ἡμερῶν. Ἡ νεκρώσιμος Ἀκολουθία του ἐψάλη στόν Ναόν μας τήν Δευτέρα 2 Αὐγούστου 2021 καί τόν ἐπικήδειο λόγο ἐξεφώνησε ἀπό στήθους ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης. Τόν παραθέτουμε ἀπομαγνητοφωνημένον ἀπό τόν κ. Νεκτάριον Δεληγιαννάκην:
«Κηδεύουμε σήμερα ἕναν πραγματικό χριστιανό.
Ἀπό νέος, ἀλλά καί μετέπειτα πού νυμφεύθηκε, καί μετέπειτα πού ἐργάστηκε γιά πολλά χρόνια στήν Ἀθήνα, ὁ νοῦς του ἦταν συνεχῶς στό Χριστό μας, στήν Ἐκκλησία.
Τόν ἔχω γνωρίσει πλέον τῶν 40 ἐτῶν, καί ἔζησα τήν ψυχή του καί ἔζησα τή σκέψη του, γιατί στήν Ἱερά Ἐξομολόγηση ἀπέθετε ὅλο τόν ἑαυτό του, τό βαθύτερό του εἶναι. Καί δύο πράγματα μοῦ ἐτόνιζε: Πρῶτον, τήν ἀπόλυτη ἀγάπη πού εἶχε στόν Χριστό μας καί στούς ἁγίους Του. Καί δεύτερον, τήν μεγάλη του ἀγάπη στή σύζυγό του Κλεοπάτρα.
Ἰδιαιτέρα ἀγάπη ἔνοιωθε γιά τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί ἡ ἀγάπη του στόν Χριστό ἐπεξετείνετο σέ Ὅλη τήν Ἁγία Τριάδα.
Μέ τήν σύζυγό του συνεδέθη ὄχι ἁπλῶς ὡς σύζυγος ἀλλά καί ὡς πνευματικός ἀδερφός. Μοῦ ἔλεγε: Ἐγώ δέν ἔχω συγγενεῖς ἄλλους ἔχω τή σύζυγό μου, ἔχω τήν Κλεοπάτρα μου, τήν Πάτρα μου, ὅπως τήν ἔλεγε. Καί σ’ αὐτήν εἶχε ἀφιερώσει ὅλα τά αἰσθήματά του, ὅλες τίς ἐνέργειές του. Καί γιά αὐτό ὁ πρόσκαιρος αὐτός χωρισμός γιά τή σύζυγό του εἶναι κάτι πολύ δύσκολο. Γιατί, ὅπως σᾶς εἶπα, ὁ σύνδεσμός τους δέν ἦταν συνηθισμένος, δέν ἦταν ἁπλῶς ἕνα ἀνδρόγυνο.
Δυστυχῶς τά περισσότερα ἀνδρόγυνα, ὅσο προχωροῦν τά χρόνια, τόσο ἀπομακρύνεται ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλον. Τόσο γίνονται ἀδιάφοροι ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλον. Ἐδῶ σέ αὐτό τό ἀνδρόγυνο συνέβη τό ἀντίθετο. Τόν τελευταῖο καιρό δέ, ἦσαν σάν ἐρωτευμένο ζευγάρι. Δέν μποροῦσε ὁ ἕνας νά κάνει κάτι χωρίς τόν ἄλλον. Καί ἡ ἀναχώρησή του ἀπό αὐτή τήν ζωή ἔγινε μέ αὐτό τόν ἤρεμο καί ἥσυχο τρόπο: Ἀφοῦ ἤπιαν τό πρωινό τους μαζί, ἐν συνεχείᾳ εἶπε στή σύζυγό του: — «Δέν αἰσθάνομαι καλά, θέλω νά πλαγιάσω». Καί μετά ἀπό δύο-τρία λεπτά ἔφυγε ἀπό αὐτή τή ζωή!
Προηγουμένως, ἄφησε παρακαταθήκη. Καί κατά τήν Ἱερά ἐξομολόγησή μου εἶχε πεῖ «Θέλω νά ἀφήσω κάποια περιουσιακά στοιχεῖα στήν Ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ μου, ἐκεῖ πού συνδέομαι ἀπό τῆς γεννήσεως μου», τά ὁποῖα καί κατεγράφησαν ὡς Διαθήκη του. Κατεγράφησαν αὐτά ὥστε νά τηρηθεῖ αὐτή ἡ παρακαταθήκη, Καί θά εὐλογῇ ὅλους τούς συγγενεῖς, θά προσεύχεται γιά ἐκείνους, ἐφόσον τηρηθοῦν ὅλες αὐτές οἱ ὁδηγίες, πού ἔχει ἀφήσει.
Τά τελευταῖα χρόνια ἤτανε πόθος του νά φτιάξουμε μία εἰκόνα τῆς Παναγίας μας καί μία εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἀξιώθηκε καί τίς εἶδε καί τίς δύο. Καί μάλιστα, τώρα τελευταία, πού ἡ εἰκόνα αὐτή τοποθετήθηκε σέ αὐτό τό περίτεχνο προσκυνητάριο (τό ὁποῖο ἔγινε μέ δαπάνη καί τῶν δύο, καί τοῦ Ἰωάννη καί τῆς Κλεοπάτρας), καί ζήτησε ἀπό τή σύζυγό του, νά τό ἰδῇ μέσα ἀπό φωτογραφία διότι δέν εἶχε δυνάμεις νά ἔλθῃ στό Ναό μας. Εἶχε, βέβαια, τήν ἐπιθυμία νά τό προσκυνήσῃ, ἀλλά ὁ Κύριος θέλησε νά τόν καλέση νά προσκυνήσῃ ἐκεῖ ἀπευθείας στόν τόπο τῆς Οὐρανίου Βασιλείας.
Στή σύζυγό του Κλεοπάτρα, ἡ ὁποία ἔχει συντριβεῖ μέ τήν κοίμηση τοῦ Ἰωάννου, εὐχόμεθα νά ἔχῃ τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ μας. Καί νά εἶναι βεβαία ὅτι ἡ ψυχή του θά τήν ἐπισκεφθεῖ, θά συνεχίσουν νά εἶναι μαζί. Γιατί τό μυστήριο τοῦ γάμου εἶναι Μυστήριο ἀκατάλυτο. Τό Μυστήριο τῆς Ἀγάπης οὐδέποτε ἐκπίπτει. Μᾶς τό λέει αὐτό ἡ Ἁγία Γραφή. Ἡ ἀγάπη, οὔτε ἀπό τό θάνατο οὔτε ἀπό ἄλλη ἐπιβουλή μπορεῖ νά διασπασθῆ. «Ἡ Ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει»!
Εὐχόμεθα, λοιπόν, ὁλόψυχα νά εἶναι μακαρία ἡ ὁδός πού βαδίζει σήμερα. Νά εἶναι καλή ἡ ἀπολογία του. Καί εἴμεθα βέβαιοι γι’ αὐτό, γιατί μέχρι καί τελευταία ἐξομολογεῖτο πάλιν καί πολλάκις. Τοῦ ζητοῦμε νά συνεχίσῃ νά εὔχεται καί νά προσεύχεται γιά τήν ἐνορία μας, τήν ὅποια ἀγάπησε ὡς δεύτερη πατρίδα του, ὡς κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ μας καί τήν περιέβαλε μέ τήν ἀγάπη του. Συνέδραμε τήν ἀνακαίνιση αὐτοῦ τοῦ Ναοῦ καί γι’ αὐτό ― ἐκτός τῆς Εὐλογίας τοῦ Χριστοῦ μας καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου― θά ἔχῃ καί τήν εὐχή καί τήν προστασία τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἀλλά καί τοῦ προστάτου του, πού τοῦ ἔδωσε τό ὄνομα, δηλαδή τοῦ Τιμίου Προδρόμου! Νά ψάλλουμε ὅλοι μαζί το «Αἰωνία ἡ μνήμη»!
π. Β. Ε. Β.
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Ἄρθρου 228-229
Αὔγουστος-Σεμπτέμβριος 2021