ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Τίς ἡμέρες αὐτές παίζεται σέ γνωστό θέατρο τῆς Ἀθήνας τό ἐξαιρετικό ἔργο τοῦ Ἁγίου τῶν Γραμμάτων τῆς Ρωσικῆς Λογοτεχνίας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι «Τό ὄνειρο ἑνός γελοίου ἀνθρώπου», ὅπου πρωταγωνιστεῖ ὁ γνωστός καί ἐξαιρετικός γιά τό ταλέντο του καί τό ἦθος τοῦ ἠθοποιός Ἄρης Σερβετάλης, μέ ρεσιτάλ ἠθοποιΐας, ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστός γιά τήν ἀτράνταχτη πίστη του στό Θεό.
Τό ἔργο πού ἀνέβασε εἶναι γεμάτο πανανθρώπινα μηνύματα, ἔντονους προβληματισμούς καί τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στήν τραγικότητα τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης.
Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας νοηματοδοτεῖ τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, δίνει σκοπό, ἔννοια καί σημασία, ἀπομακρύνει τήν τοξικότητα τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων. Ἡ καθημερινή παρουσία τοῦ Χριστοῦ στήν ἐφήμερη καί ἀσήμαντη ζωή μας μετουσιώνει τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη σέ μεγαλεῖο, πληθώρα ὄμορφων στιγμῶν καί νοηματοδότηση.
Ἕνα βασικό νόημα πού προκύπτει ἀπό τό ἔργο τοῦ κορυφαίου δραματουργοῦ εἶναι ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι παρά ἕνα ζῶο, τό ὁποῖο ὁ θάνατος δύναται νά καταστρέψει ἐντελῶς καί γιά πάντα.
Ἐπειδή ἡ ἀνθρώπινη λογική εἴτε μέσῳ τῆς ἐπιστήμης, εἴτε μέσῳ τῆς φιλοσοφίας, εἴτε μέσῳ τῆς τέχνης, τρέχει μέ μεγάλη ταχύτητα ἀπό μικρότερο αἴνιγμα σέ μεγαλύτερο, βυθίζεται ἀπό ἕνα ἀόρατο σέ ἄλλο, ὥσπου νά βυθιστεῖ μέσα σέ, ποιός ξέρει, τέλμα ἀνυπαρξίας. Μήν κατηγορήσει κανείς γι’ αὐτό τήν ἀνθρώπινη λογική. Αὐτή κατά τή φύση της δέν εἶναι σέ θέση νά φανταστεῖ τό τέλος τῆς ὕπαρξης ὅτι θά εἶναι ἀόρατο. (Ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, «Φιλοσοφικοί Κρημνοί», σελ. 6).
Χρῆστος Ι. Ἰστίκογλου
Dr. Ψυχίατρος
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Φύλλου 246
Φεβρουάριος 2023