«ΟΥΚ ΕΧΟΜΕΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΕΙ ΜΗ ΚΑΙΣΑΡΑ»!
Ὁ Ἰησοῦς συλλαμβάνεται στόν κῆπο τῆς Γεσθημανῆ νύχτα μέ τήν προδοσία τοῦ Ἰούδα. Ἐγκαταλείπεται ἀπό τούς μαθητές Του. Ἀπό μακρυά ἀκολουθοῦν ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης. Ἔδεσαν τόν Ἰησοῦν «καί ἀπήγαγον αὐτόν πρός Ἄνναν πρῶτον· ἦν γάρ πενθερός τοῦ Καϊάφα ὅς ἦν ἀρχιερεύς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου.» (Ἰωάν. ιη΄ 13). Ὁ Ἄννας τόν ἔστειλε στόν Καϊάφα. Στό συνέδριο τῶν γραμματέων καί πρεσβυτέρων. Ἔχουν συγκεντρωθεῖ γιά νά ἀποφασίσουν τήν θανάτωση τοῦ Ἰησοῦ. Προειλημμένη ἀπόφαση. Ἀλλά «γιά τά μάτια τοῦ κόσμου» ἄς τηροῦνται κάποιες διαδικασίες. Ὅτι ἡ ἀπόφαση στηρίζεται σέ κάποιες μαρτυρίες. Ὅσον γιά τήν συνείδηση, ἐ γιά τόν ἐνοχλητικό αὐτόν παράγοντα δέν σκοτίζονται καί πολύ!
Προειλημμένη ἀπόφαση. Ὡρίμασε κατά τά τρία χρόνια τῆς δημόσιας δράσεως τοῦ Ἰησοῦ. Κηρύγματα καί θαύματα σέ ἀνοιχτούς χώρους (ὕπαιθρος). «Ἰδών δέ τούς ὄχλους ἀνέβη εἰς ὄρος, καί καθίσαντος αὐτοῦ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταί αὐτοῦ καί ἀνοίξας τό στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτούς…» (Ματθ. ε΄ 1…). Καί μετά τήν τροφοδοσία τῆς ψυχῆς, τροφή γιά τό σῶμα μέ ἄρτο καί ἰχθύες. Μετά τόν πολλαπλασιασμό πέντε ἄρτων καί δύο ἰχθύων (Ματθ. ιδ΄ 17-21).
Σέ παραλίες. «Καί περάσαντος τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ πλοίῳ πάλιν εἰς τό πέραν συνήχθη ὄχλος πολύς ἐπ’ αὐτόν, καί ἦν παρά τήν θάλασσαν» (Μάρκ. ε΄ 21).
Σέ πόλεις. Πλῆθος κόσμου Τόν συνθλίβει καί μιά αἱμορροοῦσα γυναῖκα θεραπεύεται ἀκουμπῶντας τό ἰμάτιό Του. Σέ δρόμους πόλεων. «Καί ἐγένετο ἐν τῷ προσεγγίζειν αὐτόν εἰς Ἱεριχώ τυφλός τις ἐκάθητο παρά τήν ὁδόν προσαιτῶν». (Λουκᾶ ιη΄ 35). Θεραπεία τοῦ τυφλοῦ. «καί εἰσερχομένου αὐτοῦ εἰς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροί ἄνδρες…». (Λουκᾶ ιζ΄ 12). Τούς θεραπεύει.
«Καί ἐγένετο ἐν τῷ ἑξῆς ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν καί συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταί αὐτοῦ ἱκανοί καί ὄχλος πολύς. Ὡς δέ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καί ἰδού ἐξεκομίζετο τεθνηκώς υἱός μονογενής τῇ μητρί αὐτοῦ, καί αὕτη ἦν χήρα, καί ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανός ἦν σύν αὐτῇ. Καί ἰδών αὐτήν ὁ Κύριος ἐσπλαχνίσθη ἐπ’ αὐτῇ καί εἶπεν αὐτῇ· μή κλαῖε· καί προσελθών ἤψατο τῆς σοροῦ, οἱ δέ βαστάζοντες ἔστησαν, καί εἶπε· νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι καί ἀνεκάθισεν ὁ νεκρός καί ἤρξατο λαλεῖν, καί ἔδωκεν αὐτόν τῇ μητρί αὐτοῦ». (Λουκᾶ ζ’ 11-15).
Σέ οἰκίες. Στό σπίτι τοῦ ἀρχιτελώνη Ζακχαίου, στοῦ τελώνη Ματθαίου. Σέ σπίτι θεραπεύει δύο τυφλούς (Ματθ. θ’ 29). Διδάσκει στό σπίτι τοῦ φίλου Του Λαζάρου. (Λουκᾶ ι’ 38-42). Θεραπεύει «παραλυτικόν παῖδα» στήν οἰκία τοῦ ἑκατοντάρχου στήν Καπερναούμ. (Ματθ. η’ 5). Σέ σπίτι θεραπεύει παραλυτικόν αἰρόμενον ὑπό τεσσάρων πού ἀπεστέγασαν τήν στέγην ὅπου ἦν ὁ Κύριος». (Μάρκ. β’ 1-12).
Σέ τόπο θεραπείας. Στήν κολυμβήθρα Βηθεσδά θεραπεύει ἄρρωστο ἐπί τριάντα ὀκτώ χρόνια. (Ἰωάν. ε’ 8-9). Σέ συναγωγές. «Καί ἦν κηρύσσων εἰς τάς συναγωγάς τῆς Γαλιλαίας». (Λουκᾶ δ’ 44). Θεραπεύει ἄνθρωπο πού εἶχε «τήν χεῖρα του ξηράν». (Ματθ. ιβ’ 13-14). Σέ συναγωγή θεραπεύει δαιμονιζόμενον. (Μάρκου α’ 23). Θεραπεύει τήν συγκύπτουσα γυναῖκα, «θυγατέρα Ἀβραάμ οὖσαν, ἥν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδού δέκα καί ὀκτώ ἔτη». (Λουκᾶ ιγ’ 13). Ἡμέρα Σάββατο!
Προειλημμένη ἀπόφαση. «Ἐξελθόντες δέ οἱ Φαρισαῖοι, ἀπό συναγωγή, συμβούλιον ἔλαβον κατ’ αὐτοῦ, ὅπως αὐτόν ἀπολέσωσιν». (Ματθ. ιβ’ 14). Τόν κατηγοροῦν ὅτι δέν τηρεῖ τό Σάββατο. Θεραπεύει τό Σάββατο! Ἐσθίει μετά τελωνῶν καί ἁμαρτωλῶν. Τόν κατηγοροῦν ὅτι «οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τά δαιμόνια εἰμή ἐν τῷ Βεελζεβούλ, ἄρχοντι τῶν δαιμονίων» (Ματθ. ιβ’ 24). Στό σπίτι ὅπου ἔχουν φέρει σέ κρεβάτι παράλυτον οἱ παρευρισκόμενοι γραμματεῖς σκέπτονται ὅτι ὁ Ἰησοῦς βλασφημεῖ ὅταν λέει «ἀφέονται αἱ ἁμαρτίαι σου». (Μάρκον β’ 7).
Δέν βλέπεται ὅτι ὁ λαός μᾶς ἐγκαταλείπει καί ἀκολουθεῖ τόν Ἰησοῦ; Τρέχουν στίς συνάξεις πού δημιουργοῦνται νά ἀκούσουν τό κήρυγμά του. Τρέχουν κοντά του γιά θεραπεία τῶν ἀσθενειῶν τους.
Εἴσοδος στά Ἱεροσόλυμα. Καθισμένος ἐπί πῶλον ὄνου ὁ Ἰησοῦς μπαίνει στήν Ἁγία Πόλη θριαμβευτικά. Λαός πολύς μέ τά βαΐα τῶν φοινίκων τόν ὑποδέχεται: ὠσαννά τῷ υἱῷ Δαυίδ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου ὠσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις. Μετά τήν δουλεία στούς διαδόχους τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, βρίσκονται ὑπό τήν δουλεία τῶν Ρωμαίων. Δικαιολογημένα ποθοῦν ἐλευθερία καί ἐθνική κυριαρχία στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ. Οἱ γραμματεῖς, οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ, οἱ Φαρισαῖοι συνειδητοποιοῦν ὅτι «δέν πάει ἄλλο».
Πόσο ἐκπροσωποῦν τόν λαό τους ὅταν λένε στόν Πιλᾶτο: «οὔκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μή Καίσαρα»; Βασιλέα δέν ἔχουν ὄντως. Ὁ Ἰησοῦς δέν ἦλθε γιά νά γίνει βασιλέας τους. Ἡ βασιλεία Του εἶναι βασιλεία ἄλλης τάξεως. Ὁ Ἰησοῦς ἐβεβαίωσε καί τόν Πιλᾶτο γι’ αὐτό. Οἱ κατήγοροί του δέν ἔχουν ἐπιχειρήματα. Ἕνας εἶναι ὁ σκοπός τους: «σταυρωθήτω». Καταφεύγουν καί σέ ἰταμό ἐκβιασμό τοῦ Πιλάτου: «ἐάν τοῦτον ἀπολύσεις, οὔκ εἶ φίλος τοῦ Καίσαρος. Πᾶς ὁ βασιλέα ἑαυτόν ποιῶν ἀντιλέγει τῷ Καίσαρι» (Ἰωάν. ιθ’ 12).
Ὁ πλᾶνος, πού ἀπό τόν κῆπο τῆς Ἐδέμ μᾶς πλανᾶ πλάνην οἰκτράν, πλανᾶ τούς «γνῶστες» τῶν Γραφῶν. Δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι βασιλέα ἔχουν τόν διάβολο καί ὄχι τόν Καίσαρα. Νομίζουν ὅτι θριαμβεύουν ἐπιτυγχάνοντας τήν σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ. Νικητής εἶναι ὁ Ἰησοῦς πού θανάτῳ καταλύει τόν θάνατον. Κατανικᾶ τόν πανοῦργο δυνάστη μας. «Σήμερον ὁ Καϊάφας ἄκων προφητεύει»: «συμφέρει ἕναν ἄνθρωπο ἀπολέσθαι ὑπέρ τοῦ λαοῦ». (Ἰωάν. ιη’ 14). Μά αὐτό γίνεται. Ἐν ἀγνοίᾳ τους τά ὄργανα τοῦ διαβόλου ὑπηρετοῦν τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου! Ποῦ νά ξέρουν οἱ δύστυχοι ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν εἶναι ἕνας συνήθης ἄνθρωπος, ἀλλά ὁ σαρκωθείς Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἡμῶν σωτηρία;
Νίκος Τσιρώνης
Οἰκονομολόγος
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 248
Ἀπρίλιος 2023