Είναι πια καιρός να ωριμάση η ψυχή μας

Ενώ άρχισε το εκκλησιαστικό έτος

ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΚΑΙΡΟΣ

ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΗ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ!

Το νέο εκκλησιαστικό έτος άρχισε και βρίσκει την πλειοψηφία των ανθρώπων σε μεγάλο ψυχικό αναβρασμό, αφού δεν υπάρχει άλλη αιτία μεγαλύτερη από την ανασφάλεια, που να ευθύνεται περισσότερο για την ψυχική αναστάτωση του αν­θρώπου.

Και είναι πια πολλές οι αφορμές σήμερα, που μας δένουν  χειροπόδαρα, αφήνοντάς μας, συγχρόνως, μετέωρους πάνω απ’ την άβυσσο: Εσωτερικές, ενδόμυχες, οι πιο σοβαρές –από τα πάθη και τις αμαρτίες μας– και εξωτερικές, από τις συνθήκες που επικρατούν, με πρώτη την αβεβαιότητα για το αν θα μπορέση κανείς και να επιβιώση ακόμη, μετά την απειλή της οικονομικής Πτωχεύσεως της Χώρας μας.

Ο μετεωρισμός πάνω απ’ την άβυσσο δεν είναι, όμως, πάντα απειλή και όλεθρος! Αρκεί να θυμηθούμε –έστω και τότε– ότι ο Θεός είναι πανταχού Παρών. Και πάνω, και κάτω, και πέρα απ’ την άβυσσο! Είναι πανταχού Παρών και για μας, αν Τον χρειαζόμαστε και αν Τον καλούμε κοντά μας. Αν συνειδητοποιούμε, στον πιο επικίνδυνο μετεωρισμό μας, ότι η πτωχεία μας είναι φτώχεια πολύ βαθειά και εσωτερική. Είναι φτώχεια από Θεό, ανέχεια από Θεό και γι’ αυτό δεν ανεχόμαστε πια ούτε ο ένας τον άλλον μας ούτε την παραμικρή υλική ανέχεια!

Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος μας απαγορεύει να ερμηνεύουμε την Αποκάλυψη !

Ο π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΟΑ: «ΜΗ ΑΣΧΟΛΕΙΣΘΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ!»

Εσχάτως επιχειρείται από μερίδα κληρικών - που συσχετίζουν την Κάρτα του Πολίτη με το σφράγισμα ή το προχάραγμα του Αντιχρίστου (!) –να συγκαταριθμηθή και το όνομα του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου στα πρόσωπα εκείνα που συμμερίζονται τις απόψεις τους, ώστε να αυξηθή το κύρος των απόψεών τους και να αποδειχθούν “πλανεμένες” οι δικές μου τοποθετήσεις.

Αυτό επιχειρείται 22 χρόνια μετά την κοίμηση του π. Επι­φα­νίου(!) με τη διαστροφή ενός κειμένου του, γραμμένου το 1987 με αφορμή τον σάλο που είχε εγερθεί και τότε μεταξύ των πιστών, λόγω της τάχα εκτυπώσεως ταυτοτήτων με σύμβολα ή σχηματικές παραστά­σεις του Αντιχρίστου!

Του κειμένου του π. Επιφανίου του 1987 στον «Ορθόδοξον Τύπον», (αρ. φύλλου 755/11-9-1987), το οποίο θα παραθέσουμε στη συνέχεια, είχε προηγηθεί δη­μοσί­ευση δύο άρθρων μου («Ορ­θό­δοξος Τύπος» 1986 και 1987) για τον Αντίχριστο, το 666 και την ανησυχία των Χριστιανών, στο ένα από τα οποία, ο π. Επιφάνιος –αφού το διάβασε– έκαμε νοημα­τικές προσθήκες με το χέρι του επάνω στο χειρόγραφό μου που φανερώνουν –χωρίς να αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας– ότι ενέκρινε απόλυτα τις επί του θέματος απόψεις μου.

Η Ανάσταση των σωμάτων και οι μεταμοσχεύσεις

Η  ΑΝΑΣΤΑΣΗ  ΤΩΝ  ΣΩΜΑΤΩΝ

ΚΑΙ  ΟΙ  ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ

Από την πρώτη στιγμή που εντάθηκαν οι συζητήσεις για τις με­ταμοσχεύσεις, πριν από μια εικοσαετία, ήμουν, από βαθειά μέσα μου, αρνη­τικός σ’ αυτές.

Προτού καν προβληματισθώ, συνδυάζοντας λογι­κά, θεολογικά και ιατρικά επιχειρήματα, η ιδέα των μεταμο­σχεύ­σεων δεν μπορούσε να αναπαύση ούτε το νου ούτε την καρδιά μου. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν θέλησα μέχρι σήμερα να εκθέσω τους προ­βλη­μα­τισμούς μου. Ήθελα να βεβαιωθώ ότι η τοποθέτησή μου δεν στηρίζεται σε μια ψυχολογική μου παρόρμηση ούτε ότι τροφο­δοτείται από την αρνητική μου προδιάθεση.

Αρκέσθηκα μόνο να προλογίσω το 1995 το αξιόλογο βιβλίο του γιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη «Μεταμοσχεύσεις: Λύση ή πρόβλημα;», που εκδώσαμε στις Εκδόσεις “ΥΠΑΚΟΗ” (δυστυ­χώς δεν έχει γίνει, όσο θα έπρεπε, γνωστό), και εκεί ετόνισα, μεταξύ των άλ­λων, ότι το θέμα είναι πρωτίστως θεολογικό, αφού η κατα­σκευή του ανθρωπίνου σώματος έγινε από τον Θεό και όχι από τους ιατρούς. Παρέθεσα δε και στο πτερύγιο του εξωφύλλου σχετικά λόγια αγίων για να δείξω ότι το θέμα δεν πρέπει να αντιμετωπισθή με επιπολαιότητα ούτε με ρομαντισμούς αφού είναι θέμα υπάρξεως και όχι μόνο θέμα σαρκός. Έκτοτε εσι­ώ­πησα.

Ολοι εμείς ξανασφραγίζουμε τον τάφο του Χριστού

ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΞΑΝΑΣΦΡΑΓΙΖΟΥΜΕ

ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Δεν έχουμε πια δύναμη να χαρούμε το Πάσχα που έρχεται γιατί η ψυχή μας έχει κυριευθεί –σχεδόν ολοκληρωτικά– από τη θλίψη. Μια θλίψη που πηγάζει από τις αμετανόητες ενοχές μας, αφού, όχι μόνο συνεχώς αμαρτάνουμε, αλλά και ενεργούμε πονηρά εναντίον του Χριστού μας ή «συνευδοκούμε τοις πράττουσι».

Γίναμε σιγά-σιγά, χωρίς να το “πάρουμε είδηση”, σαν άθεοι «εν τω κόσμω», αφού εκλέγουμε εδώ και μισό αιώνα τους πιο αδιάφορους ή και εχθρούς της Πίστεώς μας ανθρώπους και τους αναθέσαμε και τη δική μας ανατροφή και διαπαιδαγώγηση αλλά και των παιδιών μας.

Η Ελλάδα δεν πεθαίνει όταν ταυτίζεται με το Χριστό

Η  ΕΛΛΑΔΑ  ΔΕΝ  ΠΕΘΑΙΝΕΙ

ΜΟΝΟ  ΟΤΑΝ  ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ  ΜΕ  ΤΟΝ  ΧΡΙΣΤΟ!

Το τεύχος αυτό του περιοδικού μας, με την επικαιρότητα της μεγάλης ημέρας του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της απελευθερώσεως του Γένους μας θέλει να βροντοφωνήση την αλήθεια της Ιε­ρής Ιστορίας του Λαού μας. Αυτήν την αλήθεια, που εκ­δι­ώ­κεται πού κάθε μέρα και περισσότερο από την Πατρίδα μας μαζί με την Αυτοαλήθεια Χριστός!

Είναι πια κατάδηλο ότι η μεθοδευμένη παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητος της περιόδου από την Άλωση της Βασιλεύουσας μέχρι την Παλιγγενεσία του 1821, με τάχα ιστορικά επιχειρήματα “βαθύτατης ερεύνης”(!), αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στο να πείση τους Έλληνες πως η Εκκλησία καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ήταν σύμμαχος με τον ...Τούρκο κατακτητή(!) και γι’ αυτό, ως κατάπτυστη και άχρηστη, δεν έχει πλέον καμμιά θέση στη δημόσια ζωή!