1η Σεπτεμβρίου. Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου
Μνήμη τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Στυλίτου
Ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου εἶναι, ὡς γνωστόν, ἡ ἀρχή τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους, ἡ ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου. Ἡ λέξη indictio εἶναι λατινική· ἐξελληνισμένη, εἶναι ἡ ἰνδικτιών – τῆς ἰνδικτιῶνος. Indictio, κατά τήν ρωμαϊκή ἐποχή, πρό καί μετά Χριστόν, ἦταν τό «διάγγελμα», ὅπως μεταφράζεται στά Ἑλληνικά ἡ λέξη, δηλαδή ὁ «ὁρισμός», ἤ ἡ διαταγή, σχετικά μέ τούς φόρους, πού οἱ ἑκάστοτε Ρωμαῖοι Βασιλεῖς διέταζαν καί ἐπέβαλαν στούς ὑπηκόους κάθε ἐπαρχίας τοῦ ἀχανοῦς βασιλείου των.
Καί ἡ Ἐκκλησία μας λοιπόν, τήν ἴδια αὐτή ἡμέρα, πνευματικοποιῶντας καί ἐκχριστιανίζοντας τό νόημα αὐτῆς τῆς λέξεως, indictio, μέ τήν ἀρχή τοῦ νέου ἔτους της, μᾶς ὑπενθυμίζει τόν πνευματικό «φόρο» στόν Θεό. Εἶναι κάτι σάν αὐτό πού ψάλλουμε στό Δοξαστικό τῶν Αἴνων τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων: «Διό προσφέρομεν καί ἡμεῖς, ὑπέρ τήν χρηματικήν φορολογίαν, ὀρθοδόξου πλουτισμόν θεολογίας». Πρόκειται δηλαδή, γιά τήν ἐκ μέρους μας πρός τόν Θεόν «φορολογική» προσφορά ὑμνωδίας, προσευχῆς καί ἱκεσίας, οὕτως ὥστε, ἐξιλεούμενος ὁ Θεός, νά μᾶς εὐλογήσει καί νά μᾶς χαρίσει πλούσια τά ἐλέη Του καί τά ἀγαθά Του, τόσο τά σωματικά – μέ τήν εὐφορία τῶν καρπῶν τῆς γῆς - ὅσο καί τά πνευματικά, κατά τόν νέον αὐτόν «ἑνιαυτόν τῆς χρηστότητός» Του.
Συγχρόνως, τήν ἴδια αὐτή ἡμέρα, ἑορτάζονται οἱ μνῆμες πολλῶν Ἁγίων, ἐκ τῶν ὁποίων πρῶτος στό Μηνολόγιο μνημονεύεται ὁ Ὅσιος Συμεών ὁ Στυλίτης.