Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ
Ἦρθε καί πάλι ἡ ὡραιότερη ἐποχή τοῦ χρόνου: τά Χριστούγεννα! Ὄχι ὁ χειµώνας, ἀλλά τά Χριστούγεννα! Ὄχι τό χιόνι καί τά ἔλατα καί τά φαναράκια καί τά στολίδια, ἀλλά ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, πού κάνει ὄµορφο τό χιόνι –ἤ τή λιακάδα, ἤ τή συννεφιά– τά ἔλατα, τά φῶτα, τήν –ταλαίπωρη– ξεροψηµένη γαλοπούλα κι ὅλα τά ὑπόλοιπα.
Ὁ πασίγνωστος συγγραφέας C. S. Lewis, ὁ δηµιουργός τοῦ ἐπίσης πασίγνωστου φανταστικοῦ κόσµου, τῆς Νάρνια, µᾶς δείχνει πολύ παραστατικά πόσο τραγικός εἶναι ὁ κόσµος µας: πάντα χειµώνας, ποτέ Χριστούγεννα!
Γιατί, ἡ γῆ πού δέν γεννήθηκε ὁ Χριστός, ἔχει πάντα χειµῶνα. Πάντα παγωνιά τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώµατος! Τά πάντα χωρίς ζωή, νεκρά, τά πάντα ἔρηµα, ἀφιλόξενα, ὅλες οἱ ψυχικές δυνάµεις συγκεντρωµένες στήν ἄµυνα ἐναντίον τῶν ἄλλων, µήν µᾶς ἀγγίξουν µέ τήν παρουσία ἤ τήν συµπεριφορά τους, µήν µᾶς κάνουν νά τούς ἀγαπήσουµε, µήν µᾶς πληγώσουν! Ὅλη µας ἡ φροντίδα, νά κρατήσουµε τίς καρδιές µας κλειδωµένες στήν παγωµένη µας αὐτάρκεια, στόν ἄγονο, α-ζώντανο ἑαυτούλη µας. Ἡ αὐτοδικαίωσή µας, τυλίγει µέ τήν παγωµένη πνοή της τά πάντα, κρατῶντας τα σέ νάρκη, κάπου ἀνάµεσα σέ ζωή καί θάνατο.